Σελίδες

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Οι κομματικοί γενίτσαροι...


Έτοιμος είμαι να παρεκτραπώ ώρες ώρες. Είναι όμως τόσο άδικο αυτό που έχουν κάνει οι κομματικοί. Τόσο άδικο...! Πήραν ό,τι καλύτερο έχει ο μέσος έλληνας, ο καθένας από εμάς μέσα στην καρδιά του για τον συν-έλληνά του, για τον τόπο του, για το χωριό και την πόλη του, για την πατρίδα του, για την προκοπή τη δική του και της κοινωνίας του.
Πήραν ό,τι καλύτερο υπήρχε και το κάνανε ό,τι χειρότερο μπορέσανε. Μα ό,τι χειρότερο... ό,τι χειρότερο: φανατικό της παράταξής του, εξολοθρευτή των “αντιπάλων” και με πλήρη άγνοια για το τι είναι δημοκρατία... Με μόνο στόχο να τον δέσει ο καθένας στο κόμμα του σαν ψηφοφόρο. Με βαρίδι... Να τον πακτώσει... Να μην τους ξεφύγει από ψηφοφόρος. Από οπαδός. Και τον στήσανε απέναντι στους υποθετικούς “αντιπάλους” του έλληνες, τους συμπολίτες, τους συμπατριώτες, τους συναδέλφους… Ξέρω οικογένειες και αδέρφια που, παλιά τουλάχιστον, δεν μιλιόταν μεταξύ τους για τα κομματικά και μόνο...!
Ε, πως το κάνουν αυτό ρε σεις;
Τι είδους μαγεία ασκούν τελοσπάντων;
Πως ακυρώνουν όλη την λογική στην πράξη;
Πως καταφέρνουν και βιάζουν την λογική τόσο εύκολα;
Και πως το περνάνε όλο αυτό για “εθνικό συμφέρον”;
Είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά εθνικά συμφέροντα αλληλοσυγκρουόμενα;
Και πως αποκρύπτουν την έλλειψη της δημοκρατίας;
Πως την εξαφανίζουν την δημοκρατία έτσι;
Πως γίνεται να κόπτονται για δημοκρατία και ενώ ΤΩΡΑ που θα πρέπει να ΑΣΚΗΣΟΥΝ δημοκρατία, δηλαδή να ΚΑΛΕΣΕΙ το κάθε κόμμα τα μέλη στις οργανώσεις βάσης του, ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ δεν τα καλεί;
Και γιατί οι ψηφοφόροι, φίλοι, οπαδοί, μέλη δεν αναρωτιούνται γι αυτό;
Πως γίνεται να κοροϊδεύουν ο καθένας τους δικούς του οπαδούς και ταυτόχρονα μαζί και των αλλονών τους οπαδούς και να μη τους μυρίζονται παρά ελάχιστοι;
Και το μεγαλύτερο κακό από όλα, πέρα από την διάχυση του φανατισμού, που αυτοί το λένε “συσπείρωση”, είναι ότι δεν αφήνουν τον έλληνα να καταλάβει ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ε, θα σκάσω από το κακό μου...
Να συγκρατηθώ και να συγκρατηθούμε πρέπει. Να το παλαίψουμε για την ενότητα μεταξύ μας.
Δεν φταίει ο μέσος ψηφοφόρος, ο οπαδός ή ότι άλλο, τόσο... Το μεγάλο φταίξιμο το έχουν αυτοί, που παίρνουν αγνούς έλληνες πατριώτες, καλούς ανθρώπους, γειτόνους και νοικοκυραίους και τους κάνουν φανατικούς. Που πλασάρουν για δημοκρατία τον αλληλοσκοτωμό τους στα παραθύρια των καναλιών, και τα κατ’ ευφημισμόν συνέδρια που εκλέγουν τις κεντρικές επιτροπές τους.
Και έχουν και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δημοκρατία στην παρανομία. Και στο σκοτάδι...
Την δημοκρατία εκείνη που μας μάθανε οι δασκάλοι μας από το δημοτικό.
Πως να τα συγχωρήσεις όλα αυτά, που μας οδήγησαν κιόλας τόσες φορές στον γκρεμό...!
Αναρμόδιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Οι κομματικοί γενίτσαροι...


Έτοιμος είμαι να παρεκτραπώ ώρες ώρες. Είναι όμως τόσο άδικο αυτό που έχουν κάνει οι κομματικοί. Τόσο άδικο...! Πήραν ό,τι καλύτερο έχει ο μέσος έλληνας, ο καθένας από εμάς μέσα στην καρδιά του για τον συν-έλληνά του, για τον τόπο του, για το χωριό και την πόλη του, για την πατρίδα του, για την προκοπή τη δική του και της κοινωνίας του.
Πήραν ό,τι καλύτερο υπήρχε και το κάνανε ό,τι χειρότερο μπορέσανε. Μα ό,τι χειρότερο... ό,τι χειρότερο: φανατικό της παράταξής του, εξολοθρευτή των “αντιπάλων” και με πλήρη άγνοια για το τι είναι δημοκρατία... Με μόνο στόχο να τον δέσει ο καθένας στο κόμμα του σαν ψηφοφόρο. Με βαρίδι... Να τον πακτώσει... Να μην τους ξεφύγει από ψηφοφόρος. Από οπαδός. Και τον στήσανε απέναντι στους υποθετικούς “αντιπάλους” του έλληνες, τους συμπολίτες, τους συμπατριώτες, τους συναδέλφους… Ξέρω οικογένειες και αδέρφια που, παλιά τουλάχιστον, δεν μιλιόταν μεταξύ τους για τα κομματικά και μόνο...!
Ε, πως το κάνουν αυτό ρε σεις;
Τι είδους μαγεία ασκούν τελοσπάντων;
Πως ακυρώνουν όλη την λογική στην πράξη;
Πως καταφέρνουν και βιάζουν την λογική τόσο εύκολα;
Και πως το περνάνε όλο αυτό για “εθνικό συμφέρον”;
Είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά εθνικά συμφέροντα αλληλοσυγκρουόμενα;
Και πως αποκρύπτουν την έλλειψη της δημοκρατίας;
Πως την εξαφανίζουν την δημοκρατία έτσι;
Πως γίνεται να κόπτονται για δημοκρατία και ενώ ΤΩΡΑ που θα πρέπει να ΑΣΚΗΣΟΥΝ δημοκρατία, δηλαδή να ΚΑΛΕΣΕΙ το κάθε κόμμα τα μέλη στις οργανώσεις βάσης του, ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ δεν τα καλεί;
Και γιατί οι ψηφοφόροι, φίλοι, οπαδοί, μέλη δεν αναρωτιούνται γι αυτό;
Πως γίνεται να κοροϊδεύουν ο καθένας τους δικούς του οπαδούς και ταυτόχρονα μαζί και των αλλονών τους οπαδούς και να μη τους μυρίζονται παρά ελάχιστοι;
Και το μεγαλύτερο κακό από όλα, πέρα από την διάχυση του φανατισμού, που αυτοί το λένε “συσπείρωση”, είναι ότι δεν αφήνουν τον έλληνα να καταλάβει ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ε, θα σκάσω από το κακό μου...
Να συγκρατηθώ και να συγκρατηθούμε πρέπει. Να το παλαίψουμε για την ενότητα μεταξύ μας.
Δεν φταίει ο μέσος ψηφοφόρος, ο οπαδός ή ότι άλλο, τόσο... Το μεγάλο φταίξιμο το έχουν αυτοί, που παίρνουν αγνούς έλληνες πατριώτες, καλούς ανθρώπους, γειτόνους και νοικοκυραίους και τους κάνουν φανατικούς. Που πλασάρουν για δημοκρατία τον αλληλοσκοτωμό τους στα παραθύρια των καναλιών, και τα κατ’ ευφημισμόν συνέδρια που εκλέγουν τις κεντρικές επιτροπές τους.
Και έχουν και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δημοκρατία στην παρανομία. Και στο σκοτάδι...
Την δημοκρατία εκείνη που μας μάθανε οι δασκάλοι μας από το δημοτικό.
Πως να τα συγχωρήσεις όλα αυτά, που μας οδήγησαν κιόλας τόσες φορές στον γκρεμό...!
Αναρμόδιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου